شعر طنز در امد ها

گرفتم نوکری بدخودرآمد!

به جای ساد گی پررو در آمد !

خرید م ماست ،بردم خانه ،امّا

از آن پشم الاغ و مو در آمد !

کسی که گفت :«خیلی پهلوانم »

بدون جرات و ترسو در آمد !

گرفتم نوکری بدخودرآمد!

به جای ساد گی پررو در آمد !

خرید م ماست ،بردم خانه ،امّا

از آن پشم الاغ و مو در آمد !

کسی که گفت :«خیلی پهلوانم »

بدون جرات و ترسو در آمد !

همان که مد ِعی ّسادگی بود

چاچولک باز و تو در تو در آمد !

ببین از خانه ی پیر محله

که خیّر هست و دارد او در آمد ،

گهی «سیما »و «سوسن» ،گاه «نرگس »

گهی «سوگند »و گه« گیسو »در آمد !

رفیق من سیاست باز و «چپ» بود

ولی شد «راست » از آن سود رآمد !

هرآنکه با تو احمق دست داده

کشیدی دستش از بازو در آمد !

شنیدم مؤمنی بنگاه واکرد

در آخر «کژدم »و «زالو» در آمد !

همه کارم شد ه برعکس ،یاران !

«گلایول »کاشتم «شب بو» در آمد !

شد ه ضرب المثل :«بد شانس زن خواست

ولکین جای زیر از رو در آمد»!

چنین می خواند جغدی اززبان ِ

فقیری بینوا :«کوکودر آمد»؟!

از آن باید همیشه دل بریدن

اگر که ملتی هالو در آمد !

پس از لیسانس و فوق و درس خواندن

رفیقم کرّه خر،یابو در آمد !

خداحافظ تمام طنزبازان !

دگر از طنز من هم بو در آمد!